Gistermorgen vroeg zagen we de donkere wolken al hangen, sneeuw in de lucht. We hadden voor vandaag onze langste reisdag ingepland dus dat beloofde wat. Net onderweg richting Narvik trapte Arend ineens op de rem en riep: "Volgens mij zit daar een zeearend." En ja hoor dat was zo, dus hup de auto uit met foto en filmcamera. Daarna snel weer verder want het ging steeds harder sneeuwen. Zelfs zo erg dat we geen hand meer voor ogen zagen en stapvoets verder moesten. Uiteindelijk hebben we bijna zeven uur gedaan over een rit van 318 km. Toen we bij het hotel in Narvik aankwamen was de zon er gelukkig weer. Moe van deze enerverende autorit voor zowel bestuurder als bijrijder zijn we in de bar op de 16e verdieping neergeploft. Samen hebben we daar genoten van een heerlijk wijntje met prachtig uitzicht op Narvik. Daarna heerlijk gedineerd en lekker vroeg ons bedje ingedoken.
Misschien nog wel leuk om iets te vertellen over Noorwegen en alcohol. In Noorwegen is de aanschaf van sterke drank en wijn alleen mogelijk in staatswinkels, de zogeheten Vinmonopolet. Sinds een aantal jaar is bier en cider tot 4,75% wel gewoon in de supermarkt te krijgen. Maar door de week na 20:00 en op zaterdag na 18:00 gaat er een gordijn voor de rekken bier want dan mag het niet meer verkocht worden. Op de dag van verkiezingen mag ook geen drank verkocht worden omdat de politiek bang is dat men wel eens bezopen naar de stembus zou kunnen gaan? Vanwege de beruchte prijzen, reizen veel Noren naar Denemarken of Zweden voor hun drank-inkopen. Ons glaasje wijn bijvoorbeeld kostte €10,-- per stuk en een blik bier van een halve liter in de supermarkt kost €3,50 en Heineken zelfs €5,40. De rest van de boodschappen zijn trouwens ook schrikbarend duur. Dit komt doordat de Noren geen inkomstenbelasting betalen en de overheid zo een stukje terughaald door het heffen van hoge accijnzen en BTW.

Vanmorgen zijn we na een heerlijk ontbijt in het hotel vertrokken richting de Zweedse grens. Narvik ligt 40 km van de grens en het sneeuwde gelukkig niet dus na een half uurtje waren we in Zweeds Lapland. Wel hadden we onderweg veel opstuivend sneeuw wat een prachtig gezicht was. We waren nog maar net de grens over toen we wilde rendieren zagen dus weer even stoppen natuurlijk. Het landschap in Zweden is heel anders dan in Noorwegen, veel meer open vlaktes, geen steile hoge bergen en meer naaldbomen. Om 13:00 kwamen we aan in Kiruna waar we twee nachten verblijven in een huisje op Camp Ripan. We konden pas om 16:00 inchecken dus besloten naar het nabijgelegen IJshotel in Jukkasjärvi te gaan. Een ijshotel is geen standaard hotel, het bestaat slechts een aantal maanden per jaar. In de zomermaanden smelt het hotel praktisch geheel weg en het moet ieder jaar vanaf oktober opnieuw opgebouwd worden uit enorme blokken ijs en sneeuw. Deze blokken ijs worden gehouwen uit de achter het hotel gelegen Torne rivier. Voor het opbouwen worden ook kunstenaars uit vele landen uitgenodigd om echte ijssculpturen te maken. Vanaf december tot april is het hotel bruikbaar. Niet alleen de kamers, maar ook alle tafels, stoelen en bedden worden geheel van ijs gemaakt. Het ijshotel beschikt zelfs over een ijskapel waar koppels elkaar het jawoord kunnen geven. In het hotel is het in de meeste ruimtes ongeveer min 5°C. Toiletten en douches worden wel verwarmd. De bedden, gemaakt van blokken ijs en sneeuw worden bedekt met rendiervellen en de gasten krijgen speciale thermokleding en een dikke slaapzak in bruikleen. Het was prachtig om te zien, iedere kamer had een ander thema, maar we moesten er toch niet aan denken om hier een nachtje te slapen.
Omdat er niet alleen in de winter vraag was naar een overnachting in een kamer van sneeuw en ijs, beschikt het IJshotel Zweden sinds 2017 over een tweede gebouw, Icehotel 365. Je kunt hier nu ook in de zomer ijskoud overnachten. Er was ook een icebar dus hebben we genoten van een ijskoud drankje.
We zitten hier wederom in een prachtig huisje, kortom genieten.